مرحله 1: اهمیت همدلی را درک کنید

همدلی یک مهارت ضروری برای بزرگسالان برای یادگیری و تمرین است، زیرا می‌تواند روابط، ارتباطات و رفاه کلی آنها را بهبود بخشد. در اینجا چند دلیل برای اهمیت همدلی آورده شده است:

• • همدلی به ایجاد روابط قوی کمک می‌کند: وقتی احساسات دیگران را درک می‌کنید و آن‌ها را تصدیق می‌کنید، احتمال بیشتری دارد که به شما اعتماد کنند و به شما احترام بگذارند.
  • همدلی ارتباطات را بهبود می بخشد: همدلی به شما کمک می کند تا بفهمید دیگران در حال تلاش برای برقراری ارتباط هستند و به شما امکان می دهد با آنها ارتباط موثرتری برقرار کنید.
  • همدلی تعارض را کاهش می‌دهد: وقتی دیدگاه دیگران را درک می‌کنید، کمتر احتمال دارد که گفته‌ها و اعمال او را اشتباه متوجه شوید.
  • همدلی سلامت روان را بهبود می بخشد: همدلی با کاهش استرس، اضطراب و افسردگی مرتبط است.

مرحله 2: گوش دادن فعال را تمرین کنید

گوش دادن فعال یکی از اجزای حیاتی همدلی است. در اینجا چند نکته برای تمرین گوش دادن فعال وجود دارد:

• تمام توجه خود را به فردی که صحبت می‌کند معطوف کنید: عواملی که حواس‌تان را پرت می‌کنند مانند تلفن یا کارهای دیگر را کنار بگذارید.
• از نشانه‌های غیرکلامی برای نشان دادن اینکه گوش می‌دهید استفاده کنید: سر خود را تکان دهید، تماس چشمی برقرار کنید و از زبان بدن باز استفاده کنید.
• آنچه را که شخص گفته است بیان کنید: این نشان می دهد که دیدگاه او را درک می کنید و به شما کمک می کند تا هرگونه سوء تفاهم را روشن کنید.
• سوالات باز بپرسید: به جای پرسیدن سؤالات بله یا خیر، سؤالاتی بپرسید که فرد را تشویق می کند اطلاعات بیشتری را به اشتراک بگذارد.

مرحله 3: هوش عاطفی خود را توسعه دهید

هوش هیجانی توانایی تشخیص و مدیریت احساسات خود و دیگران است. در اینجا چند نکته برای تقویت هوش هیجانی وجود دارد:

• احساسات خود را بشناسید: زمانی را به تفکر در مورد احساس خود در طول روز اختصاص دهید.
• عواطف خود را برچسب بزنید: به جای گفتن “احساس بسیار بدی دارم"، بگویید “احساس عصبانیت دارم” یا “احساس غمگینی دارم.”
• خودتنظیمی را تمرین کنید: زمانی که نیاز به آرامش دارید استراحت کنید و تکنیک هایی مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن را برای مدیریت احساسات خود امتحان کنید.
• احساسات دیگران را بشناسید: به احساسات اطرافیان خود توجه کنید و سعی کنید درک کنید که آنها چه احساسی دارند.

مرحله 4: درباره فرهنگ ها و دیدگاه های مختلف بیاموزید

همدلی فقط در مورد درک فرهنگ و دیدگاه خود نیست، بلکه در مورد درک فرهنگ ها و دیدگاه های مختلف است. در اینجا چند نکته برای یادگیری فرهنگ ها و دیدگاه های مختلف وجود دارد:

• کتاب ها و مقالاتی در مورد فرهنگ های مختلف بخوانید: این به شما کمک می کند تجربیات و ارزش های افراد با پیشینه های مختلف را درک کنید.
• مستند و فیلم‌هایی درباره فرهنگ‌های مختلف تماشا کنید: این فیلم‌ها می‌توانند نمایشی بصری از فرهنگ‌ها و دیدگاه‌های مختلف ارائه دهند.
• حضور در رویدادها و جشنواره های فرهنگی: این به شما این فرصت را می دهد که فرهنگ های مختلف را از نزدیک تجربه کنید.
• در گفتگو با افراد با پیشینه‌های مختلف شرکت کنید: سؤال بپرسید و به داستان‌های آن‌ها گوش دهید تا درک بهتری از دیدگاه‌های آنها پیدا کنید.

مرحله 5: همدلی را در موقعیت های روزمره تمرین کنید

همدلی فقط چیزی نیست که در موقعیت های خاص تمرین کنید. می توان آن را در موقعیت های روزمره نیز تمرین کرد. در اینجا چند نکته برای تمرین همدلی در زندگی روزمره آورده شده است:

• وقتی کسی مشکلی را با شما در میان می‌گذارد، با همدلی پاسخ دهید: به جای ارائه راه‌حل، سعی کنید دیدگاه او را درک کنید و گوش شنوا ارائه دهید.
• وقتی با کسی مخالف هستید، سعی کنید چیزها را از منظر او ببینید: این می‌تواند به شما کمک کند بفهمید از کجا می آیند و نقاط مشترک پیدا کنید.
• وقتی کسی ناراحت است، در آغوش بگیرید یا گوش شنوا داشته باشید: گاهی اوقات، تنها چیزی که کسی نیاز دارد کسی است که به او گوش دهد و به او آرامش بدهد.

مرحله 6: از همدلی برای ایجاد روابط قوی تر استفاده کنید

همدلی فقط مهارتی نیست که بتوان در محیط های حرفه ای از آن استفاده کرد. همچنین می توان از آن برای ایجاد روابط قوی تر با خانواده و دوستان استفاده کرد. در اینجا چند نکته برای استفاده از همدلی برای ایجاد روابط قوی تر وجود دارد:

• زمانی که یکی از دوستان یا اعضای خانواده دوران سختی را سپری می‌کند، حمایت و همدلی خود را ارائه دهید: به جای تلاش برای رفع مشکل او، گوش شنوا و درک را ارائه دهید.
• وقتی شخصی ناراحت است، سعی کنید دیدگاه او را درک کنید: این می‌تواند به شما کمک کند به گونه ای پاسخ دهید که حمایت کننده و قابل درک باشد.
• وقتی با کسی مخالفت می کنید، سعی کنید مسائل را از منظر او ببینید: این می‌تواند به شما کمک کند تا زمینه های مشترک را پیدا کنید.رابطه قوی‌تری ایجاد کنید.

مرحله 7: همدلی را به کودکان آموزش دهید

همدلی مهارتی است که می توان به کودکان آموزش داد و بخش مهمی از رشد آنهاست. در اینجا چند نکته برای آموزش همدلی به کودکان آورده شده است:

• همدلی خود را الگو برداری کنید: کودکان با مثال یاد می گیرند، بنابراین مطمئن شوید که رفتار همدلانه با دیگران را الگو می کنید.
• به کودکان بیاموزید که احساسات خود را تشخیص دهند: به کودکان کمک کنید تا احساسات دیگران را درک کنند و به آنها بیاموزید که چگونه احساسات خود را برچسب زدن و مدیریت کنند.
• کودکان را به تمرین گوش دادن فعال تشویق کنید: به کودکان بیاموزید که با دقت به دیگران گوش دهند و با مهربانی و درک پاسخ دهند.

مرحله 8: به دنبال فرصت هایی برای تمرین همدلی باشید

در نهایت، مهم است که به دنبال فرصت هایی برای تمرین همدلی در زندگی روزمره خود باشید. در اینجا چند نکته برای جستجوی فرصت هایی برای تمرین همدلی وجود دارد:

• برای هدفی که به آن علاقه دارید داوطلب شوید: داوطلب شدن می‌تواند فرصت هایی برای تمرین همدلی و درک تجربیات دیگران فراهم کند.
• در یک کلاس یا کارگاه آموزشی در مورد همدلی شرکت کنید: کلاس ها و کارگاه های زیادی در دسترس هستند که میتوانند به شما در توسعه مهارت های همدلی کمک کنند.
• به یک باشگاه کتاب یا گروه بحث بپیوندید: اینها میتوانند فرصت هایی را برای بحث در مورد دیدگاه های مختلف و تمرین همدلی فراهم کنند.

مرحله 1: جمع آوری اطلاعات لازم قبل از تلاش برای تماس با جورج دبلیو بوش، جمع آوری تمام اطلاعات لازم، مانند جزئیات تماس فعلی و روش ارتباطی ترجیحی وی، ضروری است. این اطلاعات را می توان از منابع موثق یا وب سایت های رسمی مرتبط با رئیس جمهور سابق به دست آورد.

مرحله 2: شناسایی هدف تماس دلیل تماس با جورج دبلیو بوش را تعیین کنید. خواه برای یک موضوع شخصی، پرس و جو حرفه ای، یا به دنبال مشارکت او در یک رویداد یا پروژه باشد، روشن کردن هدف به ایجاد یک پیام مناسب کمک می کند.

مرحله 3: نوشتن نامه یا ایمیل حرفه ای یک نامه یا ایمیل رسمی با احترام و مختصر خطاب به جورج دبلیو بوش بنویسید. اطمینان حاصل کنید که زبان مورد استفاده مؤدبانه، حرفه ای است و هدف تماس را به وضوح بیان می کند. مختصر بودن و احترام به زمان او بسیار مهم است.

مرحله 4: ارسال مکاتبات پس از تنظیم نامه یا ایمیل، آن را با استفاده از روش مناسب مشخص شده توسط اطلاعات تماس جورج دبلیو بوش ارسال کنید. این می‌تواند شامل ارسال یک نامه فیزیکی به دفتر او یا ارسال یک ایمیل به آدرس ایمیل تعیین شده او باشد.

مرحله 5: پیگیری پس از ارسال مکاتبات اولیه، توصیه می شود مدت زمان معقولی برای پاسخ منتظر بمانید. اگر در یک بازه زمانی مناسب پاسخی دریافت نشد، با یادآوری مودبانه پیگیری کنید یا در صورت وجود روش‌های دیگر تماس را بررسی کنید.

مرحله 6: استفاده از کانال‌های رسمی اگر با جورج دبلیو بوش برای مسائل رسمی یا درخواست‌های خاص تماس می‌گیرید، ممکن است از طریق کانال‌های رسمی مرتبط با فعالیت‌های او پس از ریاست‌جمهوری، از جمله فعالیت‌های بنیاد یا سخنرانی‌های عمومی او، ارتباط برقرار کنید.

مرحله 7: به حریم خصوصی و مرزها احترام بگذارید در حالی که داشتن دلایلی برای تماس با جورج دبلیو بوش قابل درک است، اما رعایت حریم خصوصی و مرزهای او مهم است. درک کنید که او ممکن است درخواست ها و پیام های متعددی دریافت کند، بنابراین بسیار مهم است که در صورت دریافت نشدن پاسخ یا محدودیت دسترسی، صبور باشید و درک کنید.

35 نکته برای تماس با جورج دبلیو بوش:

1. اطلاعات تماس رسمی او را تحقیق کنید.
2. برای جزئیات تماس خاص، وب سایت بنیاد او را بررسی کنید.
3. از زبان و لحن رسمی در مکاتبات خود استفاده کنید.
4. پیام را مختصر و دقیق نگه دارید.
5. هدف خود را به وضوح در موضوع ایمیل بیان کنید.
6. او را محترمانه خطاب کنید “آقای. رئیس جمهور» یا «پرزیدنت بوش».
7. مودب باشید و از به کار بردن الفاظ توهین آمیز یا درگیری اجتناب کنید.
8. نامه یا ایمیل خود را برای اشتباهات دستوری و املایی تصحیح کنید.
9. در صورت لزوم اطلاعات پس زمینه مربوطه را وارد کنید.
10. از اشتراک گذاری اطلاعات حساس یا محرمانه خودداری کنید مگر اینکه نیاز باشد.
11. صبور باشید و زمان کافی برای پاسخ دادن بگذارید.
12. برای مسائل رسمی تر، نامه فیزیکی ارسال کنید.
13. هنگام ارسال اسناد مهم از یک پیک قابل اعتماد استفاده کنید.
14. دستورالعمل‌های خاص ارائه شده در وب‌سایت رسمی او را دنبال کنید.
15. بدانید که او ممکن است شخصاً به هر پیامی پاسخ ندهد.
16. اگر درخواست امضا دارید، یک پاکت مهر شده با آدرس خود اضافه کنید.
17. هنگام حضور در رویدادهای عمومی که در آن صحبت می‌کند، از پروتکل‌های رویداد برای تعاملات احتمالی پیروی کنید.
18. مراقب جزئیات امنیتی او باشید و هر دستورالعملی را که توسط آنها داده شده است دنبال کنید.
19. از طریق سازمان هایی که به آنها وابسته است، مانند کتابخانه ریاست جمهوری یا بنیاد، ارتباط برقرار کنید.
20. از ارسال پیام های متعدد یا ارسال هرزنامه به کانال های تماس او خودداری کنید.
21. در صورت تماس برای اهداف خیریه، به وضوح ماهیت درخواست و تأثیر آن را بیان کنید.
22. اطلاعات تماس خود را در صورت نیاز او یا تیمش به شما ارائه دهید.
23. به هر اولویت حریم خصوصی که ممکن است به طور عمومی مشخص کرده باشد احترام بگذارید.
24. بدانید که او ممکن است انواع خاصی از درخواست ها را نسبت به سایرین در اولویت قرار دهد.
25. برای امکان دریافت پاسخ از یکی از اعضای تیمش به جای مستقیم از او آماده باشید.
26. در صورت تماس برای درخواست رسانه یا مصاحبه، پروتکل ها و کانال های تعیین شده را دنبال کنید.
27. هنگام ارائه انواع خاصی از درخواست‌ها، زمان مناسب سال یا فضای سیاسی را در نظر بگیرید.
28. آگاه باشید که او ممکن است زمینه های مورد علاقه یا تمرکز خاصی برای فعالیت های پس از ریاست جمهوری خود داشته باشد.
29. از فرضیات یا نتیجه گیری بر اساس وابستگی سیاسی خود اجتناب کنید.
30. هنگام حضور در رویدادهای عمومی که در آن حضور دارد، آداب معاشرت را رعایت کنید و به فضای شخصی او احترام بگذارید.
31. این را درک کنیداو ممکن است به دلیل سایر تعهدات یا تعهدات در دسترس محدود باشد.
32. در ارتباطات خود صادق و محترمانه رفتار کنید و از چاپلوسی یا تمجید بیش از حد خودداری کنید.
33. اگر برای مقاصد آکادمیک با شما تماس می گیرید، به وضوح هدف و مزایای بالقوه این تعامل را مشخص کنید.
34. در صورت امکان از کانال های رسمی استفاده کنید تا مطمئن شوید پیام شما به گیرنده مناسب می رسد.
35. در نهایت، همیشه یک نگرش محترمانه و قابل درک در طول فرآیند تماس داشته باشید.

6 قدم برای کمک به خواب سریع کودکان

خواباندن بچه ها می‌تواند برای بسیاری از والدین یک کار چالش برانگیز باشد. با این حال، چندین استراتژی و تکنیک وجود دارد که می‌تواند به کودکان کمک کند سریعتر بخوابند و شب آرام تری داشته باشند. در اینجا شش گام برای کمک به خواب سریع کودکان آورده شده است:

1. یک روال ثابت زمان خواب

ایجاد کنید
ایجاد یک برنامه منظم قبل از خواب می‌تواند به بدن کودک این سیگنال را بدهد که زمان استراحت و آماده شدن برای خواب فرا رسیده است. این روال ممکن است شامل فعالیت هایی مانند خواندن کتاب، حمام آب گرم یا گوش دادن به موسیقی آرامبخش باشد.

2. زمان تماشای صفحه قبل از خواب را محدود کنید

قرار گرفتن در معرض نمایشگرها مانند تلویزیون، رایانه، تبلت و گوشی های هوشمند می‌تواند در چرخه طبیعی خواب و بیداری بدن اختلال ایجاد کند. مهم است که زمان استفاده از صفحه نمایش را حداقل یک ساعت قبل از خواب محدود کنید تا خواب بهتری داشته باشید.

3. یک محیط خواب آرامش بخش ایجاد کنید

یک محیط خواب راحت و آرام برای کمک به خواب سریع کودکان ضروری است. این ممکن است شامل نگه داشتن اتاق خواب تاریک، ساکت و در دمای راحت باشد.

4. فعالیت بدنی منظم را تشویق کنید

فعالیت بدنی منظم در طول روز می‌تواند به کودکان کمک کند انرژی مصرف کنند و خواب بهتری در شب داشته باشند. با این حال، باید از ورزش شدید نزدیک به زمان خواب اجتناب کرد.

5. قبل از خواب یک میان وعده سبک ارائه دهید

ارائه یک میان وعده سبک قبل از خواب می‌تواند از اختلال گرسنگی در خواب جلوگیری کند. میان وعده های سالم مانند ماست، میوه یا کراکر غلات کامل را انتخاب کنید.

6. هرگونه مشکل اساسی خواب را برطرف کنید

اگر کودکی به طور مداوم با به خواب رفتن یا به خواب ماندن دست و پنجه نرم می کند، مهم است که به مشکلات اساسی خواب او توجه کنید. مشاوره با یک متخصص اطفال یا متخصص خواب می‌تواند به شناسایی و مدیریت موثر این مسائل کمک کند.

با اجرای این مراحل، والدین میتوانند از فرزندان خود در ایجاد عادات خواب سالم حمایت کنند و توانایی آنها را برای به خواب رفتن سریع بهبود بخشند.

برای نکات بیشتر در مورد کمک به خواب سریع کودکان، به منابع معتبر در مورد سلامت خواب کودکان مراجعه کنید.

32 نکته برای کمک به کودکان برای اینکه سریع بخوابند

علاوه بر شش مرحله ذکر شده در بالا، نکات و تکنیک های متعدد دیگری وجود دارد که می‌تواند به خواب سریع کودکان کمک کند. در اینجا 32 نکته اضافی برای ترویج خواب بهتر و سریعتر در کودکان آورده شده است:

1. توقعات واضح از خواب را ایجاد کنید: اهمیت عادات خواب خوب را به اشتراک بگذارید و انتظارات روشنی را برای روتین های قبل از خواب تعیین کنید.
2. استفاده از نویز سفید: دستگاه‌ها یا برنامه‌های نویز سفید می‌توانند صدای پس‌زمینه آرامش‌بخشی ایجاد کنند که به کودکان کمک می‌کند آرام شوند و به خواب بروند.
3. تنفس عمیق را تمرین کنید: به کودکان تمرینات تنفس عمیق را آموزش دهید تا ذهن و بدن آنها قبل از خواب آرام شود.
4. تختی راحت ایجاد کنید: اطمینان حاصل کنید که تشک و تخت خواب راحت و پشتیبانی کننده برای خواب با کیفیت هستند.
5. مصرف کافئین را محدود کنید: از دادن نوشیدنی‌های کافئین‌دار نزدیک به زمان خواب کودکان خودداری کنید زیرا می‌تواند در خوابیدن آنها اختلال ایجاد کند.
6. تشویق فعالیت‌های آرام‌بخش: در فعالیت‌های آرامش‌بخش مانند کشش ملایم یا مدیتیشن قبل از خواب شرکت کنید.
7. زمان بیدار شدن را ثابت نگه دارید: یکنواختی در زمان بیدار شدن به تنظیم ساعت داخلی بدن برای خواب بهتر کمک می کند.
8. از رایحه درمانی استفاده کنید: برخی رایحه‌ها مانند اسطوخودوس یا بابونه می‌توانند باعث آرامش و بهبود کیفیت خواب شوند.
9. از وعده‌های غذایی سنگین قبل از خواب خودداری کنید: وعده‌های غذایی بزرگ نزدیک به زمان خواب می‌تواند باعث ناراحتی و اختلال در خواب شود.
10. اقلام راحتی را پیشنهاد دهید: به کودکان اجازه دهید وسایل راحتی مانند حیوانات عروسکی یا پتو در رختخواب داشته باشند.
11. تنظیم دمای اتاق مناسب: اتاق خواب را در دمای مناسب برای خواب نگه دارید.
12. ساعت‌های ساکتی ایجاد کنید: یک دوره زمانی آرام قبل از خواب ایجاد کنید تا به کودکان کمک کنید تا به حالت آرام بروند.
13. به اضطراب یا ترس رسیدگی کنید: در مورد هرگونه اضطراب یا ترسی که ممکن است کودکان را در شب بیدار نگه دارد، صحبت کنید.
14. از نور کم استفاده کنید: کم کردن نورها به بدن سیگنال می‌دهد که زمان شروع به خوابیدن برای خوابیدن فرا رسیده است.
15. روزنامه نویسی را تشویق کنید: کودکان بزرگتر میتوانند از یادداشت افکار خود قبل از خواب به عنوان راهی برای پردازش احساسات سود ببرند.
16. مصرف مایعات را قبل از خواب محدود کنید: نوشیدنی‌های نزدیک به زمان خواب را به حداقل برسانید تا نیاز به سفرهای شبانه به حمام را کاهش دهید.
17. تقویت مثبت ارائه دهید: کودکان را برای دنبال کردن تحسین کنیدروال قبل از خواب خود را کنار بگذارند و بدون مقاومت به رختخواب بنشینند.
18. ایجاد نمودار خواب بصری: کودکان کوچکتر ممکن است از نمودارهای بصری بهره ببرند که پیشرفت آنها را در پیروی از روال های قبل از خواب ردیابی می کند.
19. از تحریک بیش از حد قبل از خواب خودداری کنید: انجام فعالیت‌های پرانرژی درست قبل از خواب می‌تواند آرام شدن را برای کودکان سخت‌تر کند.
20. از آرام سازی پیشرونده عضلانی استفاده کنید: به کودکان بیاموزید که چگونه به طور سیستماتیک گروه های ماهیچه ای مختلف را برای آرامش منقبض و شل کنند.
21. مطالعه را قبل از خواب تشویق کنید: مطالعه با هم قبل از خواب می‌تواند یک فعالیت آرام بخش باشد که باعث آرامش می شود.
22. قانون اتاق خواب بدون صفحه را اجرا کنید: وسایل الکترونیکی را از اتاق خواب دور نگه دارید تا حواس‌پرتی را هنگام خواب به حداقل برسانید.
23. چای های گیاهی را پیشنهاد دهید: برخی دمنوش های گیاهی مانند چای بابونه میتوانند اثرات آرام بخشی داشته باشند که به سریعتر به خواب رفتن کمک می کند.
24. نشانه‌های قابل پیش‌بینی زمان خواب ایجاد کنید: نشانه‌های ثابتی مانند کم‌نور کردن چراغ‌ها یا پخش موسیقی ملایم به‌عنوان سیگنال‌هایی مبنی بر فرا رسیدن زمان خواب ایجاد کنید.
25. تکنیک های ذهن آگاهی را آموزش دهید: تمرین تمرین های تمرکز حواس می‌تواند به کودکان کمک کند تا از بدن و احساسات خود آگاهی بیشتری پیدا کنند و باعث آرامش قبل از خواب شود.
26. افکار مثبت را ترویج دهید: با گفتگو در مورد لحظات شاد از روز قبل از خواب، تفکر مثبت را تشویق کنید.
27. از پتوهای وزن دار استفاده کنید: پتوهای وزن دار تحریک فشار عمیقی را فراهم می کنند که می‌تواند آرامش را افزایش دهد و کیفیت خواب را بهبود بخشد.
28. در مکالمات آرام شرکت کنید: قبل از اینکه کودکتان را در رختخواب بخوابانید، گفتگوهای آرام و آرامش بخشی داشته باشید.
29. محیط خواب ایمن ایجاد کنید: مطمئن شوید که اتاق خواب عاری از خطرات بالقوه یا حواس‌پرتی است که می‌تواند خواب را مختل کند.
30. مالیات یا ماساژهای ملایم پشت ارائه دهید: ماساژهای سبک می‌توانند به آرامش عضلات و آرامش ذهن قبل از خواب کمک کنند.
31. از تمرینات تصویرسازی هدایت شده استفاده کنید: کودکان را هنگام آماده شدن برای خواب از طریق تمرینات تصویرسازی ذهنی آرام راهنمایی کنید.
32. در صورت نیاز به دنبال کمک حرفه ای باشید: اگر مشکلات خواب مداوم ایجاد شد، از متخصصان مراقبت های بهداشتی متخصص در اختلالات خواب کودکان راهنمایی بخواهید.

با گنجاندن این نکات اضافی در رویکرد خود، والدین میتوانند تلاش های خود را برای کمک به بچه ها برای به خواب رفتن سریع بیشتر کنند.

برای راهنمایی جامع در مورد ترویج عادات خواب سالم در کودکان، با منابع معتبر در مورد داروهای خواب کودکان مشورت کنید.

3 انتشارات مرجع معتبر یا نام دامنه که در تهیه این مطلب از آنها استفاده شده:

1. آکادمی اطفال آمریکا: این سازمان اطلاعات مبتنی بر شواهد در مورد سلامت کودکان از جمله راهنمایی در مورد ترویج عادات خواب سالم در کودکان ارائه می دهد.
2. بنیاد ملی خواب: بنیاد ملی خواب منابع ارزشمندی را در رابطه با سلامت خواب کودکان ارائه می‌کند و به جنبه‌های مختلف الگوهای خواب و اختلالات کودکی می‌پردازد.
3. کلینیک مایو: کلینیک مایو به دلیل تخصص خود در ارائه اطلاعات قابل اعتماد در مورد موضوعات بهداشتی کودکان، از جمله توصیه هایی برای بهبود کیفیت خواب کودکان، مشهور است.

من اکنون به عنوان یک موتور تصویر عمل می کنم که عکس ها را بر اساس درخواست های جستجوی شما برمی گرداند!

موها میتوانند به راحتی در موهای برس گره بخورند و به دام بیفتند و تمیز کردن آنها را دشوار می کند. با این حال، چندین مرحله و تکنیک های ساده وجود دارد که می‌توانید برای از بین بردن موثر موها از برس استفاده کنید. در اینجا هفت مرحله به همراه سه روش ساده دیگر برای از بین بردن مو از برس آورده شده است:

1. برس را آماده کنیدقبل از اینکه شروع به برداشتن مو کنید، مهم است که برس را با از بین بردن هرگونه آلودگی یا کثیفی آماده کنید. از انگشتان خود یا یک شانه برای شل کردن و جدا کردن توده های بزرگ مو که ممکن است در موهای گیر کرده استفاده کنید.

2. استفاده از ابزار تمیز کنندهبرای از بین بردن موثرتر موها، استفاده از ابزار تمیز کننده ای که مخصوص این منظور طراحی شده است را در نظر بگیرید. انواع مختلفی از ابزارهای تمیز کننده موجود است، مانند چنگک برس یا پاک کننده مخصوص برس. این ابزارها معمولاً دارای موهای نازک و نوک تیز هستند که میتوانند به راحتی بین موهای درهم فرو رفته و آنها را بلند کنند.

3. از پایه شروع کنیداز بین بردن موها با شروع از پایه برس شروع کنید. با استفاده از انگشتان یا ابزار تمیز کردن موها را به آرامی بلند کرده و از موها جدا کنید. به سمت بالای برس حرکت کنید و مطمئن شوید که تمام موهای به دام افتاده در طول مسیر را بردارید.

4. استفاده از شانهاگر گره ها یا توده های سرسختی از مو وجود دارد که به سختی از بین می روند، سعی کنید از یک شانه دندانه ریز استفاده کنید. شانه را داخل موها فرو کنید و به آرامی شانه کنید، موهای گیر افتاده را شل و باز کنید. مواظب باشید که خیلی محکم یا با زور نکشید، زیرا ممکن است به موها آسیب برساند.

5. خیساندن در آب گرمبرای برس هایی که موهای زائد زیادی جمع شده اند، خیساندن آنها در آب گرم می‌تواند به شل شدن موها کمک کند و برداشتن آنها را آسان تر کند. یک لگن یا سینک را با آب گرم پر کنید و مقدار کمی شامپو ملایم یا صابون ظرفشویی به آن اضافه کنید. برس را به سمت پایین در آب قرار دهید و اجازه دهید حدود 15 تا 20 دقیقه خیس بخورد. پس از خیساندن، از انگشتان خود یا یک ابزار تمیز کننده برای از بین بردن موهای شل شده استفاده کنید.

6. استفاده از مسواکمسواک نیز می‌تواند ابزار موثری برای از بین بردن موهای زائد برس باشد. مسواک را خیس کنید و مقدار کمی شامپو یا صابون ظرفشویی را روی موهای خود بمالید. موهای قلم مو را به آرامی با حرکات دایره ای از پایه به بالا بشویید. برس را کاملا با آب گرم بشویید تا باقیمانده صابون از بین برود.

7. خشک کنید و ذخیره کنیدبعد از اینکه تمام موها را از برس جدا کردید، آن را با آب گرم کاملاً بشویید تا مواد باقیمانده یا صابون پاک شود. آب اضافی را تکان دهید و با یک حوله تمیز خشک کنید. قبل از اینکه برس را در مکانی تمیز و خشک نگهداری کنید، اجازه دهید تا کاملاً در هوا خشک شود.

راه‌های ساده اضافی:

1. غلتک پرزاستفاده از غلتک پرز یک راه سریع و راحت برای از بین بردن مو از برس است. به سادگی سطح چسبنده غلتک پرز را روی موها بغلتانید و به آرامی فشار دهید تا موها یا مواد زائد جمع شوند.

2. دستکش لاستیکییک دستکش لاستیکی بپوشید و آن را کمی با آب مرطوب کنید. دستکش خود را روی موهای برس بکشید و فشار ملایمی اعمال کنید. دستکش لاستیکی اصطکاک ایجاد می کند که به بلند کردن و از بین بردن موها کمک می کند.

3. موچینبرای موهای سرسخت یا دسترسی به موهای سخت، می‌توانید از موچین برای کندن آنها به صورت جداگانه استفاده کنید. مواظب باشید که خیلی محکم یا با قدرت نکشید، زیرا ممکن است به موهای زائد آسیب برساند یا آنها را از شکل خارج کند.

این مراحل و تکنیک های ساده باید به شما کمک کند تا به طور موثر موها را از برس خود پاک کنید و آنها را تمیز و آماده برای استفاده نگه دارید.

مدیتیشن تمرینی است که قرن هاست وجود داشته و به دلیل فواید بی شمارش برای ذهن و بدن شناخته شده است. اگر علاقه مند به شروع تمرین مدیتیشن هستید اما نمی دانید از کجا شروع کنید،

مرحله 1: فضایی آرام پیدا کنید فضایی آرام و آرام پیدا کنید که بتوانید به راحتی و بدون هیچ مزاحمتی در آن بنشینید. این می تواند یک اتاق مراقبه اختصاصی، گوشه ای در خانه شما یا حتی در طبیعت بیرون از منزل باشد. اطمینان حاصل کنید که فضا تمیز و بدون درهم و برهم است.

مرحله 2: راحت شوید یک موقعیت نشستن راحت انتخاب کنید که به شما امکان می دهد با ستون فقرات عمودی بنشینید. می توانید روی یک کوسن روی زمین، روی نیمکت مراقبه یا حتی روی یک صندلی بنشینید. نکته مهم این است که موقعیتی پیدا کنید که بتوانید برای مدت طولانی بدون ناراحتی حفظ کنید.

مرحله 3: یک محدودیت زمانی تعیین کنید در مورد مدت زمان جلسه مراقبه خود تصمیم بگیرید. اگر تازه شروع کرده‌اید، توصیه می‌شود با جلسات کوتاه‌تری مانند پنج یا ده دقیقه شروع کنید و با راحت‌تر شدن تمرین، مدت زمان را به تدریج افزایش دهید.

مرحله 4: روی نفس خود تمرکز کنید چشمان خود را ببندید و توجه خود را به نفس خود جلب کنید. ریتم طبیعی نفس خود را در حالی که به داخل و خارج می شود، مشاهده کنید. شما می توانید انتخاب کنید که روی حس تنفس در سوراخ های بینی، بالا و پایین رفتن شکم یا هر نقطه تمرکز دیگری که برای شما طبیعی است، تمرکز کنید.

مرحله 5: آگاهی را پرورش دهید همانطور که افکار در طول مدیتیشن شما به وجود می آیند، به آرامی آنها را بدون قضاوت تصدیق کنید و آنها را رها کنید. توجه خود را به نفس یا نقطه تمرکز انتخابی برگردانید. هدف متوقف کردن فکر نیست، بلکه پرورش آگاهی و توسعه توانایی مشاهده افکار خود بدون گرفتار شدن در آنها است.

مرحله 6: یکنواختی را تمرین کنید زمانی که نوبت به مدیتیشن می‌رسد، ثبات کلیدی است. هر روز زمان خاصی را به تمرین خود اختصاص دهید. چه در صبح باشد، چه در هنگام استراحت ناهار یا قبل از خواب، زمانی را پیدا کنید که برای شما مفید باشد و آن را به یک عادت تبدیل کنید. تمرین منظم به شما کمک می کند تا از مزایای کامل مدیتیشن بهره مند شوید.

علاوه بر این مراحل، نکات و تکنیک های متعددی وجود دارد که می تواند تمرین مدیتیشن شما را تقویت کند. در اینجا 27 نکته اضافی وجود دارد که باید در نظر بگیرید:

1. با مراقبه‌های هدایت‌شده شروع کنید: مراقبه‌های هدایت‌شده می‌توانند مفید باشند، به‌ویژه برای مبتدیان، زیرا دستورالعمل‌ها و راهنمایی‌هایی را در طول تمرین ارائه می‌دهند.
2. تکنیک‌های مختلف را آزمایش کنید: تکنیک‌های مدیتیشن مختلفی در دسترس هستند، مانند مراقبه ذهن آگاهی، مراقبه محبت آمیز، و مراقبه متعالی. تکنیک های مختلف را کاوش کنید تا آنچه را که در شما طنین انداز است پیدا کنید.
3. یک تشریفات بسازید: ایجاد یک آیین در مورد تمرین مدیتیشن می تواند به مغز شما کمک کند که زمان استراحت و تمرکز فرا رسیده است. این می تواند شامل روشن کردن شمع، سوزاندن بخور دادن، یا پخش موسیقی آرام بخش باشد.
4. استفاده از تایمر: تنظیم تایمر می تواند به شما کمک کند در طول جلسه مدیتیشن بدون بررسی مداوم ساعت متمرکز بمانید.
5. مدیتیشن پیاده روی را امتحان کنید: اگر ثابت نشستن برای مدت طولانی احساس چالش می کند، سعی کنید مدیتیشن پیاده روی را در برنامه روزانه خود بگنجانید. روی هر قدم و احساس حرکت در حین راه رفتن آهسته و آگاهانه تمرکز کنید.
6. یک جامعه حمایتی بیابید: پیوستن به یک گروه مدیتیشن یا شرکت در استراحتگاه می‌تواند حمایت، تشویق و فرصت‌هایی را برای یادگیری از تمرین‌کنندگان با تجربه فراهم کند.
7. صبور باشید: مدیتیشن مهارتی است که توسعه آن به زمان نیاز دارد. با خود صبور باشید و از توقع یا قضاوت در مورد تمرین خود اجتناب کنید.
8. قدردانی را تمرین کنید: پرورش قدردانی در طول مدیتیشن می تواند به تغییر طرز فکر شما به سمت مثبت اندیشی و افزایش رفاه کلی کمک کند.
9. در صورت نیاز از وسایل استفاده کنید: اگر نشستن روی زمین ناراحت کننده است، از وسایلی مانند کوسن یا پتو برای حمایت از بدن خود استفاده کنید.
10. تمرکز حواس را در زندگی روزمره تمرین کنید: با گنجاندن ذهن آگاهی در فعالیت های روزانه خود، مزایای مدیتیشن را فراتر از تمرین رسمی خود گسترش دهید. وقتی درگیر کارهای معمولی هستید، به لحظه حال توجه کنید.
11. با وضعیت بدن سازگار باشید: در طول مدیتیشن حالت ایستاده خود را حفظ کنید تا هوشیاری را افزایش دهید و از خواب آلودگی جلوگیری کنید.
12. تعیین مقاصد: قبل از شروع جلسه مراقبه، اهداف روشنی را برای آنچه که امیدوارید در طول تمرین خود پرورش دهید یا رها کنید، تعیین کنید.
13. شفقت به خود را تمرین کنید: در طول سفر مراقبه خود با مهربانی و شفقت با خود رفتار کنید، به خصوص زمانی که با چالش ها یا حواس پرتی مواجه می شوید.
14. با جلسه کوتاهتر شروع کنیدs: اگر جلسات مدیتیشن طولانی‌تر احساس می‌کنید طاقت‌فرسا به نظر می‌رسد، با مدت زمان کوتاه‌تر شروع کنید و به تدریج آنها را در طول زمان افزایش دهید.
15. اجتناب از قضاوت: قضاوت در مورد خود و افکارتان را در طول مدیتیشن کنار بگذارید. هر چیزی را که پیش می آید بدون برچسب زدن به عنوان خوب یا بد بپذیرید.
16. تنفس عمیق را تمرین کنید: نفس های عمیق و آهسته می تواند به ایجاد حالت آرامش و آرامش ذهن کمک کند.
17. از یک مانترا یا جمله تاکیدی استفاده کنید: برای تثبیت تمرکز و پرورش نیات مثبت، یک مانترا یا جمله تاکیدی معنی‌دار را بی‌صدا یا با صدای بلند تکرار کنید.
18. در صورت لزوم استراحت کنید: اگر در طول یک جلسه مدیتیشن متوجه شدید که بیقرار می شوید یا خسته می شوید، اشکالی ندارد که استراحت های کوتاهی داشته باشید و زمانی که احساس آمادگی کردید به تمرین خود بازگردید.
19. مراقبه محبت آمیز را تمرین کنید: این تمرین شامل ایجاد آرزوهای خوب نسبت به خود، عزیزان، افراد خنثی و حتی افراد دشوار است و باعث ایجاد احساس شفقت و ارتباط می شود.
20. برنامه‌های مدیتیشن مختلف را کاوش کنید: برنامه‌های مدیتیشن متعددی در دسترس هستند که مراقبه‌های هدایت‌شده، تایمرها و سایر ویژگی‌ها را برای پشتیبانی از تمرین شما ارائه می‌دهند.
21. روشن فکر باشید: با ذهنی باز به مدیتیشن بپردازید و تجربه را بدون پیش داوری یا انتظارات بپذیرید.
22. به احساسات جسمانی توجه کنید: به هر گونه احساس فیزیکی که در حین مدیتیشن ایجاد می شود توجه کنید، مانند گزگز، گرما یا تنش. آنها را بدون دلبستگی یا بیزاری مشاهده کنید.
23. اجتناب از انجام چند کار: توجه کامل خود را به مدیتیشن بدون تلاش برای انجام چند کار یا شرکت در فعالیت های دیگر به طور همزمان اختصاص دهید.
24. عدم دلبستگی را تمرین کنید: اجازه دهید افکار و احساسات بدون چسبیدن به آنها یا همذات پنداری با آنها بیایند و بروند.
25. در صورت نیاز به دنبال راهنمایی حرفه‌ای باشید: اگر با جنبه‌های خاصی از تمرین مراقبه خود درگیر هستید یا نگرانی‌های خاصی دارید، به دنبال راهنمایی از یک معلم مراقبه یا درمانگر واجد شرایط باشید.
26. سکوت را در آغوش بگیرید: در طول تمرین مراقبه خود لحظات سکوت را در آغوش بگیرید و به خود اجازه دهید بدون هیچ گونه تحریک خارجی به سادگی حضور داشته باشید.
27. درباره تجربیات خود تأمل کنید: پس از هر جلسه مراقبه، چند لحظه به تجارب، بینش‌ها و هر تغییری که ممکن است متوجه شده باشید فکر کنید.

با پیروی از این مراحل و نکات، می توانید یک تمرین مدیتیشن کامل و متناسب با نیازها و ترجیحات خود ایجاد کنید.

منابع : 

1. Mindful - یک نشریه معروف که بر تمرکز حواس، مراقبه و رفاه کلی تمرکز دارد. مقالات، راهنماها و منابعی را برای افراد علاقه مند به گنجاندن ذهن آگاهی در زندگی خود ارائه می دهد.
2. مجله Greater Good - این مجله که توسط مرکز علمی Greater Good در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی منتشر شده است، بینش های مبتنی بر علم در مورد بهزیستی، از جمله مقالاتی در مورد مدیتیشن و تمرین های تمرکز حواس ارائه می دهد.< /li>
3. Verywell Mind - یک منبع آنلاین معتبر که موضوعات مختلف مرتبط با سلامت روان و رفاه را پوشش می دهد. این مقاله مقالات مبتنی بر شواهد در مورد تکنیک های مراقبه و نکاتی را برای مبتدیان ارائه می دهد.

در حالی که این منابع اطلاعات ارزشمندی را ارائه می دهند، همیشه مهم است که برای درک جامع از هر موضوعی به چندین منبع معتبر مراجعه کنید.